Hypothecaire lening
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een hypothecaire lening is een geldlening waarbij onroerend goed, zoals een huis of appartement, als onderpand dient voor de geldverstrekker.
Omschrijving
Deze vorm van lening wordt veelal gebruikt voor de aankoop, bouw of verbetering van vastgoed. De woning zelf dient als zekerheid voor de bank of andere geldverstrekker. Dit betekent dat de geldverstrekker het recht heeft om het onderpand te verkopen via een executieverkoop als de leningnemer niet aan zijn betalingsverplichtingen kan voldoen, om zo het openstaande bedrag terug te krijgen.
Kenmerken en Toepassing
Een hypothecaire lening betreft doorgaans een relatief hoog bedrag met een lange looptijd, vaak tot wel 30 jaar. Het bedrag dat geleend kan worden, hangt onder meer af van het inkomen van de leningnemer en de waarde van de woning. In Nederland kan over het algemeen tot maximaal 100% van de waarde van de woning worden geleend.
Aflossing en Kosten
Bij een hypothecaire lening betaalt de leningnemer periodiek, meestal maandelijks, rente en vaak ook aflossing. Er zijn verschillende aflosvormen mogelijk, zoals annuïtair of lineair. Naast de lening zelf kunnen in een hypothecaire lening soms ook bijkomende kosten voor de aankoop van een woning, zoals taxatiekosten, notariskosten en overdrachtsbelasting, worden meegefinancierd.
Vergelijkbare termen
Hypotheek
Gebruikte bronnen: